نگاهی تأویلی به امثال ظاهره در قرآن

مَثَل، یکی از شیوه های بیانی قرآن کریم است. این کتاب عظیم الهی بسیاری از حقایق مکنون خود را در قالب مثل بیان می دارد. از آنجا که در روایات مأثوره از ائمة معصومین(ع) نیز در ذیل بعضی از آیات امثال القرآن تأویلات دقیق و لطیفی ارائه شده که به سبب آن تا حدودی معانی باطنی امثال القرآن روشن می شود؛ مقالة حاضر نیز برآن است تا برخی از امثال قرآنی را از منظر تأویل مورد کنکاش قرار دهد، بدان امید که عروس طلعت قرآن حجاب براندازد و نمی از یم معارف و حقایق مستور در امثال قرآنی آشکار گردد. به همین منظور ابتدا به بررسی واژة مثل و تأویل پرداخته، سپس برخی از آیاتی را که حاوی امثال قرآنی است ذکر نموده و با بیان تأویلات آنها به این مهم همت می گماریم.